30 Eylül 2011 Cuma

Belki benim icin ilk degildi , ama son olarak kalacak.

Yeni dogmus bebek gibiydim onun kollarindayken . Onsuz yemek yiyemeyen , kucaginda olmaya ihtiyac duyan biriydim . Bana "seni seviyorum " diyordu . Yalan oldugunu bile bile inandim mi , yoksa gercekmiydi bilmiyorum . Tek bildigim onun muptelasi olmamdi . Su gibi , uyku gibi ihtiyac duyuyordum ona . Salak salak triplere girmeyi seviyordum . Beni kiskanmasina bayiliyordum . Derler ya kiskanan erkek etrafina guvenmiyorum der ama kendine guvenmez diye . Tamamen yalan . Sevmiyorsan kiskanmiyordur arkadasim . Degersizsindir onun icin . Korkuyordum geceleri yanimda olmayinca , olamayinca . Uykumda beni izleyecek bir adam bulmustum . Onu kaybetmek istemiyordum . Oysa o bana guvenmiyordu . Onu aldattigimi dusunuyordu . Onu deli gibi sevdigimi goremeyecek kadar kordu . Oysa onu aldattigimi dusundugu her adama , onu anlatmistim ben . Onlar bile sasirmisti bu sevgime . Inanmadilar . Ama o benim ilkimdi . En degerli dusundugum seyleri ona saklamistim . Ilk opusmem , ilk sevismem .. Bana nazik davrandi hep . Dokunusuyla , opusuyle .. Asla saf cinsellikle yaklasmadi bana . Hep sevgi vardi o opuslerde biliyorum . Ama simdi benden nefret ediyor . Hayatimi verdigim adam baskasinin dusuncelerinde , kollarinda . Geberiyorum . Duymuyor . Bir adam sevmistim . Yok oluyor ..